Eddy
Folly Art Norg 2024 in samenwerking met Studio Hanna Prinssen
‘Surfen is het voortdurend accepteren van het verschuivende moment van een golf om mee te bewegen met de stroming. De Surfer accepteert zijn machteloosheid tegenover de sublieme zee. Eddy voert je mee op een poëtische reis van de Surfer en gaat het gesprek aan.’
Diep in het hart van Drenthe staat Eddy, boodschapper tussen mens en natuur. Eddy praat niet met woorden, maar met de stem van de natuur zelf. De takken van Eddy dansen op de zachte bries, zijn silhouet staat als een herinnering aan de kracht van de aarde.
Op een stille zomeravond begon Eddy te vertellen. Zijn stem was als het ruisen van de bladeren, een fluistering van de wind. Hij vertelde verhalen van de tijd, van de groei en het verval, van de cyclus van het leven. Hij sprak gepassioneerd over het belang van harmonie tussen mens en natuur, over het behoud van balans.
Eddy sprak om te waarschuwen. Zijn stem zo krachtig als golven van de zee en de roep van de wind. Hij herinnerde de mensheid eraan dat ze slechts gasten zijn op deze planeet. De takken van Eddy omarmden de lucht als waarschuwingstekens, en zijn stem werd luider.
Eddy rolde als een reusachtige golf over de Surfer heen. Zijn takken omhelsden als armen, een herinnering aan de nietigheid van de mens in vergelijking met de onstuimige zee.
Eddy slokt de Surfer op om stil te staan bij de basis. Wie zijn wij? Van open naar steeds nauwer brengt hij ons tot stilstand. Even wordt het oncomfortabel, vernauwend, stikkend en verliezen we de controle. Je voelt je nietig en ervaart de machteloosheid tegenover de kracht van de natuur. Welke toekomst zie je? Ga je alleen terug of samen vooruit?
Wij zijn natuur. Eddy bestaat uit een natuurlijke vorm van een wervel, draaikolk waardoor je letterlijk wordt opgeslokt. De wilgentakken staan verticaal in de grond geworteld en verdwijnen als armen om je heen.
In dat moment van de beproeving wordt de grens tussen mens en natuur vervaagd, en de Surfer wordt gedwongen de harmonie met de natuurlijke omgeving, de zee, het bos, de lucht te herontdekken.
Eddy’s woorden zijn als een roep om bewustwording, een herinnering aan de afhankelijkheid van de mensheid van de natuurlijke wereld. Zijn boodschap weerklinkt in de friszoete zomerlucht in Norg. De mensheid moet leren dansen met golven, erkennen dat de natuur en haar krachten gerespecteerd moeten worden.